الکترومغناطیس

الکترومغناطیس یک شعبه از فیزیک است که شامل مطالعه نیروی الکترومغناطیسی، نوعی از تعامل فیزیکی است که بین ذرات با بار الکتریکی اتفاق می افتد. نیروی الکترومغناطیسی معمولا میدان های الکترومغناطیسی مانند میدان های الکتریکی، میدان مغناطیسی و نور را نشان می دهد و یکی از چهار متابولیسم پایه (معمولا نیروها) در طبیعت است. سه تداخل پایه دیگر، تعامل قوی، تعامل ضعیف و گرانش است.

رعد و برق یک تخلیه الکترواستاتیک است که بین دو منطقه شارژ می رود.

واژه الکترومغناطیس یک فرم ترکیبی از دو اصطلاح یونانی ἤλεκτρον ēlktron، "amber" و μαγνῆτις λίθος magnetitis lito است که به معنی "سنگ مگنزی" است، نوعی سنگ آهن است. پدیده های الکترومغناطیسی از لحاظ نیروی الکترومغناطیسی تعریف می شود که گاهی اوقات نیروی لورنتس نامیده می شود که شامل برق و مغناطیس به عنوان تظاهرات های مختلف یک پدیده مشابه است.

نیروی الکترومغناطیسی نقش مهمی در تعیین خصوصیات درونی بسیاری از اشیاء که در زندگی روزمره وجود دارد، نقش مهمی ایفا می کند. ماده معمولی به عنوان یک نتیجه از نیروهای بین مولکولی بین اتمها و مولکولهای فرد در ماده، شکل می گیرد و نشان دهنده نیروی الکترومغناطیسی است. الکترون ها توسط نیروی الکترومغناطیسی به هسته های اتمی محدود می شوند و شکل های مداری آنها و تأثیر آنها بر اتم های نزدیک با الکترون های آنها بوسیله مکانیک کوانتومی توصیف می شود. نیروی الکترومغناطیسی بر فرایندهای شیمیایی که بر اثر تعامل بین الکترونها از اتمهای همسایه بوجود می آید، کنترل می کند.

توضیحات ریاضی متعدد از میدان الکترومغناطیس وجود دارد. در الکترودینامیک کلاسیک، میدان های الکتریکی به عنوان پتانسیل الکتریکی و جریان الکتریکی توصیف می شود. در قانون فارادی، میدان مغناطیسی با القای الکترومغناطیسی و مغناطیس همراه است، و معادلات ماکسول توضیح میدهد که چگونه میدانهای الکتریکی و مغناطیسی ایجاد شده و تغییر داده شده توسط یکدیگر و با اتهام و جریان است.